کد مطلب:210637 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129

ضخامت هوا
ضخامت هوا همان حجم آتمسفر یا ارتفاع هوای مركب مجاور زمین است كه به قشر هوای زمین نیز تعبیر شده.

ثابت شده هر قدر از سطح زمین بیشتر بالا برویم هوا رقیق تر می شود یعنی تعداد مولكول های واجد حجم هوا كمتر می گردد - به عبارت دیگر قشر هوا ضخامتی است كه هنوز عوامل جوی از قبیل فشار - دما و رطوبت دارای كمیت های قابل توجهی در آن موجود



[ صفحه 66]



هستند و به تجربه ثابت شده كه در هر پنج كیلومتری كه از سطح دریا بالا رویم تعداد مولكول های واجد حجم هوا نصف می شود و بدین ترتیب خلائی را كه بهترین ماشین های «پنوماتیك» تخلیه هوا می تواند در لابراتوار برای ما ایجاد كند در ارتفاع 150 كیلومتری زمین وجود دارد.

با وسایل امروزی موشك های آزمایشی شوروی و آمریكا تركیب آتمسفر و غلظت آن را در ارتفاعات مختلف و نسبتا زیاد دقیقا معلوم نموده.

مثلا قبل از طلوع آفتاب یا پس از غروب كه هوا مدتی روشن است روشنی هوا بدین جهت است كه نور آفتاب به طبقات فوقانی آتمسفر زمین می رسد و در آن پخش می گردد یا از روی محاسبه معلوم می شود كه وقتی آفتاب 18 درجه زیر افق باشد شب كامل وجود پیدا می كند.

كپلر ضخامت آتمسفر را تا هفتاد كیلومتر بالای زمین تعیین نموده و پس از او تا 120 كیلومتر و امروز تا 500 كیلومتری هم تشخیص آتمسفر داده و قشرهای الكتریكی و انعكاس امواج رادیو الكتریكی مسلم گردیده است.

تركیب آتمسفر و ارتفاعات آن - تركیب جو از 12 عناصر - تأثیر گرما و سرما در آتمسفر - تشعشع انوار و امواج در جو - رابطه تغییرات جوی با هم - فشار هوا - تغییرات فشار هوا با ارتفاع و عرض جغرافیائی و هوای مرطوب با تغییرات منظم فشار و آب در آتمسفر همه از عوامل جوی مورد مطالعه و محاسبه و تأثیر در زندگانی موالید ثلاث است.